Σελίδες

ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΟ, ποιός περιμένεις να το κάνει αν όχι εσύ;

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Αγοράζουμε Ελληνικά : Μπορούμε να ξεπεράσουμε την κρίση – είναι στο χέρι μας!



Ελιά: Σύμβολο ειρήνης, φιλίας αλλά (προσθέτουμε) και κοινωνικής γαλήνης


Στις 8 Μαρτίου 2010 αναρτήσαμε ένα άρθρο με τίτλο Προτιμάτε με επιμονή προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα: Η πιο απλή και πρακτική λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας! . (http://www.x-hellenica.gr/PressCenter/Articles/1699.aspx)

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο από δεκάδες bloggers συμβάλλοντας σημαντικά στην ευαισθητοποίηση των Ελλήνων καταναλωτών όσον αφορά τους «πρακτικούς» τρόπους αντίδρασης στην οικονομική κρίση που πλήττει την χώρα μας.

Στην πραγματικότητα τα πράγματα δεν είναι τόσο «πολύπλοκα» όσο φαίνονται:

Θέλουμε να στηρίξουμε την απασχόληση και την καταπολέμηση της ανεργίας τόσο στους Έλληνες όσο και στους οικονομικούς μετανάστες που φιλοξενούμε στην χώρα μας;

Θέλουμε να στηρίξουμε την απρόσκοπτη καταβολή των συντάξεων στους σημερινούς και στους μελλοντικούς συνταξιούχους;

Θέλουμε να υποστηρίξουμε στην πράξη το Εθνικό Σύστημα Υγείας;

Θέλουμε να συμβάλλουμε στην μείωση του ελλείμματος του εμπορικού μας ισοζυγίου μειώνοντας και την εξάρτηση της χώρας μας από επικίνδυνους τοκογλύφους;

Τότε, Αγοράζουμε Ελληνικά! Προτιμούμε με επιμονή προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα, ενισχύοντας την εγχώρια παραγωγή και μειώνοντας το δημόσιο χρέος της χώρας μας. Είναι τόσο απλό!

Όταν αγοράζουμε ένα εισαγόμενο προϊόν πρέπει να έχουμε συναίσθηση πως προσθέτουμε ένα ακόμα «βαρίδιο» στο οικονομικό χρέος της χώρας μας και μάλιστα με «δανεικά» από επικίνδυνους τοκογλύφους.

Παρακολουθώντας τα σχόλια που αναρτώνται στα διάφορα blogs και αφορούν το άρθρο Προτιμάτε με επιμονή προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα: Η πιο απλή και πρακτική λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας! (http://www.x-hellenica.gr/PressCenter/Articles/1699.aspx) διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν ορισμένοι που αντιδρούν έντονα στην άποψη Αγοράζουμε Ελληνικά! προβάλλοντας ακραία «επιχειρηματολογία» όπως «Γιατί να κάνουμε τους Έλληνες επιχειρηματίες πλουσιότερους αφού τα εισαγόμενα είναι πολύ φθηνότερα;» ή «Ας μειώσουν πρώτα τις τιμές τους και μετά βλέπουμε».

Το πιθανότερο είναι ότι όσοι «επιχειρηματολογούν» με τον τρόπο αυτό, εμπλέκονται βιοποριστικά στο εισαγωγικό εμπόριο και αισθάνονται ότι κινδυνεύουν τα συμφέροντά τους. Αυτό είναι απόλυτα κατανοητό και, ως ένα σημείο, φυσιολογικό.

Σίγουρα όμως υπάρχουν και λιγοστοί που πιστεύουν αυτά που λένε. Σε αυτούς ακριβώς θα θέλαμε να συστήσουμε να το σκεφτούν λίγο καλύτερα.

Η μειωμένη ανταγωνιστικότητα (δηλαδή οι πιο ακριβές τιμές των Ελληνικών προϊόντων) οφείλονται και σε εμάς τους καταναλωτές γιατί όταν αγοράζουμε εισαγόμενα προϊόντα οδηγούμε την Ελληνική παραγωγή σε συρρίκνωση, δηλαδή σε μεγαλύτερο κόστος, άρα σε υψηλότερες τιμές πώλησης.

Ένα πρακτικό παράδειγμα ίσως μας δώσει μια καλύτερη εικόνα: Οι μεγάλες αλυσίδες λιανικής (Carrefour, Lidl, ΑΒ Βασιλόπουλος, Βερόπουλος / Spar κ.α.) διαθέτουν από τα ράφια τους φθηνές μπύρες ιδιωτικής ετικέτας στο επίπεδο (περίπου) των 45 λεπτών του Ευρώ για την συσκευασία αλουμινίου (κουτί 330 γρ.). Οι μπύρες αυτές προέρχονται από συγκεκριμένους παραγωγούς που τροφοδοτούν συνεχώς τα (πολλές) χιλιάδες καταστήματα κάθε αλυσίδας σε ολόκληρη την Ευρώπη (συχνά και σε άλλες ηπείρους), με μηδενικά έξοδα marketing και πωλήσεων, μηδενικό πιστωτικό ρίσκο καθώς και εξασφαλισμένη πληρωμή σε 30 ή (το πολύ) σε 60 μέρες. Από τα 45 (περίπου) λεπτά των εισαγόμενων αυτών προϊόντων, είναι ζήτημα αν μένουν στην Ελλάδα τα 13 λεπτά του Ευρώ – όλο το υπόλοιπο φεύγει στο εξωτερικό και προστίθεται στο «δημόσιο χρέος».

Μια αντίστοιχη Ελληνική μπύρα Fix Hellas ή Βεργίνα πωλείται στο επίπεδο των 70 λεπτών του Ευρώ γιατί διατίθενται σε πολύ λιγότερα σημεία πώλησης, με μεγάλο κόστος marketing, πωλήσεων και διανομής, με διαφορετικούς όρους πληρωμής (σίγουρα δυσμενέστερους) και καθόλου σπάνια με σοβαρό πιστωτικό ρίσκο – ιδίως στην κρύα αγορά. Αγοράζοντας λοιπόν μια Ελληνική μπύρα δεν κάνουμε τους Έλληνες επιχειρηματίες «πλουσιότερους» αλλά στηρίζουμε την έλλειψη ανταγωνιστικότητας που έχουν απέναντι σε πανίσχυρα μεγαθήρια του παγκόσμιου λιανεμπορίου, βοηθώντας τις ίδιες τις επιχειρήσεις να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους αλλά και την εθνική μας οικονομία να μειώσει το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου αφού από τα 70 (περίπου) λεπτά που θα πληρώσουμε σε μια Ελληνική μπύρα τα 60 λεπτά (τουλάχιστον) θα παραμείνουν στην Ελλάδα!

Δεν πρέπει όμως να μας διαφεύγει πως αρκετές φορές τα εισαγόμενα προϊόντα είναι ακριβότερα σε σχέση με τα αντίστοιχα Ελληνικά – και όμως σπεύδουμε να τα αγοράσουμε «κάνοντας πλουσιότερους» τους ξένους επιχειρηματίες και μάλιστα με χρήματα που δανειζόμαστε από επικίνδυνους τοκογλύφους!

Και κάτι ακόμα χειρότερο: Τα ξένα προϊόντα που πληρώνουμε πανάκριβα δεν είναι απαραίτητα και καλύτερα από τα φθηνότερα Ελληνικά! Θέλετε παραδείγματα; Γιατί «χρυσοπληρώνουμε» και αγοράζουμε Perrier περιφρονώντας τόσα και τόσα (καλύτερα) Ελληνικά φυσικά ανθρακούχα νερά; (Σουρωτή, Κορπί, Δουμπιά και τόσα άλλα!). Γιατί χρυσοπληρώνουμε και αγοράζουμε δεκάδες πανάκριβα και εισαγόμενα υγρά πιάτων και δεκάδες είδη καθαρισμού όταν υπάρχουν ποιοτικά εφάμιλλα και πολύ φθηνότερα που παράγονται στην Ελλάδα;

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσα χρήματα πληρώνουμε για χιλιάδες άλλα εισαγόμενα προϊόντα (τρόφιμα, ποτά, ένδυση, υπόδηση, είδη προσωπικής φροντίδας και πάσης φύσεως προϊόντα) που φορτώνουν συνεχώς με δυσβάστακτα βάρη τη χώρα μας και μας δίνουν την έκταση της απελπιστικής κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε; Δεν πρέπει επιτέλους να προσπαθήσουμε επίμονα να αντικαταστήσουμε κάθε εισαγόμενο προϊόν που χρησιμοποιούμε για τις καθημερινές καταναλωτικές μας ανάγκες με ένα αντίστοιχο που παράγεται στην χώρα μας;


                            MADE IN GREECE


Ο απόδημος Ελληνισμός ψάχνει Ελληνικά προϊόντα για να βοηθήσει την Ελλάδα. Εμείς;

Στο εξωτερικό, ο απόδημος Ελληνισμός που διαθέτει αυξημένη ευαισθησία απέναντι στα προβλήματα της χώρας μας (μεγαλύτερη κατά την γνώμη μας από την ευαισθησία όσων ζούμε μέσα στην Ελλάδα) έχει ήδη αρχίσει να αντιδράει με αφοπλιστική πρακτικότητα:


Στην Αμερική και στον Καναδά γίνεται μεγάλη εκστρατεία με το σύνθημα «Αγοράζουμε Ελληνικά!» γιατί αυτό θεωρείται σαν ο πιο απλός, πρακτικός και αποτελεσματικός τρόπος βοήθειας προς την Ελλάδα (βλπ. άρθρο μας Αγοράζουμε Ελληνικά: Δυναμική καμπάνια στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής!). (http://www.x-hellenica.gr/PressCenter/Articles/2131.aspx)

Στην μακρινή Αυστραλία μια ανάλογη εκστρατεία έχει ξεκινήσει με την ιστοσελίδα Βοηθήστε να σώσουμε την Ελλάδα (www.helpsavegreece.com) που δημιούργησε ο Ελληνο-αυστραλός Διονύσης Κρινάς παροτρύνοντας τον απόδημο Ελληνισμό να αγοράζει Ελληνικά προϊόντα.

Για εμάς λοιπόν, τους Έλληνες καταναλωτές, η απόφαση «Αγοράζουμε Ελληνικά!» είναι η μόνη ασφαλής και άμεση διέξοδος από την κρίση που βρισκόμαστε. Και το πιο σημαντικό: Είναι στο δικό μας χέρι! Δεν εξαρτάται από κανένα «προστάτη» που (δήθεν) θέλει το καλό μας, ούτε από κανένα μαφιόζο τοκογλύφο!

Όταν αγοράζουμε ένα προϊόν προσέχουμε σχολαστικά να έχει την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν» ή «Παράγεται στην Ελλάδα».

Ο αριθμός του Γραμμωτού Κώδικα (EAN Bar Code) που αρχίζει από 520 σημαίνει είτε ότι το προϊόν είναι Ελληνικής παραγωγής είτε ότι απλά συσκευάστηκε στην Ελλάδα: Π.χ. τα φασόλια Τουρκίας που εισάγει σε τσουβάλια γνωστή αλυσίδα λιανικής και συσκευάζονται στις εγκαταστάσεις της εδώ στην Ελλάδα παίρνουν αριθμό Γραμμωτού Κώδικα (EAN Bar Code) που αρχίζει από 520. Στις ενδείξεις όμως της συσκευασίας, εκτός από τον αριθμό του Γραμμωτού Κώδικα (EAN Bar Code) που αρχίζει από 520 υπάρχει και η ένδειξη: «Χώρα Εισαγωγής Τουρκία».

Συνεπώς χρειάζεται προσοχή και σχολαστική εξέταση των ενδείξεων των ετικετών των προϊόντων που αγοράζουμε.

Πρέπει επίσης να γνωρίζουμε πως δεν είναι καθόλου εύκολο να εφαρμόσουμε στην πράξη την απόφαση «Αγοράζουμε Ελληνικά!» γιατί στην Ελλάδα τα περισσότερα προϊόντα έχουν υποκατασταθεί με εισαγόμενα – και γι αυτό βρισκόμαστε στην σημερινή κατάσταση. Στο συντριπτικό ποσοστό των ραφιών έχει γίνει «κατάληψη» από εισαγόμενα προϊόντα και πολλές φορές σε κάποιες κατηγορίες προϊόντων δεν υπάρχει ούτε ένα προϊόν με την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν» - όλα είναι εισαγόμενα!

Πρέπει λοιπόν να είμαστε προετοιμασμένοι να δώσουμε την μάχη μας: Όταν δεν βρίσκουμε ένα Ελληνικό προϊόν να διαμαρτυρόμαστε στον διευθυντή του καταστήματος λιανικής και να μην αγοράζουμε τα εισαγόμενα που μας προσφέρει υποχρεωτικά. Να ψάχνουμε σε όσα καταστήματα χρειαστεί μέχρι να βρούμε την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν» πάνω στο προϊόν που ζητάμε. Αν το προϊόν δεν παράγεται καθόλου στην Ελλάδα ή η παραγωγή είναι ελλειμματική, να επιλέγουμε προϊόντα χωρών (όπως π.χ. η Γαλλία ή η Κύπρος) που μας υποστηρίζουν σε δύσκολες στιγμές.

Στα σημεία πώλησης της κρύας αγοράς (εστιατόρια, μπαρ, καντίνες, περίπτερα κ.α) να κάνουμε ακριβώς το ίδιο, απειλώντας πως δεν θα ξαναπάμε – κάτι που φυσικά θα κάνουμε αν δεν μας φέρει το ελληνικό προϊόν που ζητάμε.

«Αγοράζουμε Ελληνικά!» μαχητικά, επίμονα με κόπο (αν χρειαστεί) για να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε. Είναι δύσκολο, αλλά εξαρτάται μόνο από εμάς - είναι στο δικό μας χέρι !

Ας αποδείξουμε για μια ακόμα φορά πως όταν ο Έλληνας θέλει, δεν υπάρχει κανένας τοίχος που να μην μπορεί να τον γκρεμίσει, ακόμα κι αν τον έχουν «χτίσει» μεθοδικά πανίσχυροι νταβατζίδες, μαφιόζοι και επικίνδυνοι τοκογλύφοι!


ΠΗΓΗ: http://www.x-hellenica.gr/PressCenter/Articles/2146.aspx  

ANTIFA

Αντιφασιστική Δράση: o εισαγόμενος «αντιφασισμός»

ΠΗΓΗ: http://www.resaltomag.gr/227.mag

Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται τα τελευταία χρόνια πολιτικές οργανώσεις (ή και ομάδες κρούσης), οι οποίες αυτοπροσδιορίζονται ως antifa, δηλαδή ως «αντιφασιστικές», «αντιρατσιστικές» και «αντιναζιστικές». Κάποιες από αυτές μας είναι γνωστές για τη συμμετοχή μελών τους σε πορείες συνοδευόμενες από επεισόδια, τραμπουκισμούς και βανδαλισμούς στις μεγάλες πόλεις, στα οποία αποδίδεται εσφαλμένα ο όρος «αναρχικοί» ή «αντιεξουσιαστές». Πρόκειται στην πραγματικότητα για δραστηριοποίηση παρακρατικών μηχανισμών που προσπαθούν μέσα από ποικίλες «παρεμβάσεις» να προπαγανδίσουν το πνεύμα της εθνοφοβίας, του αντιπατριωτισμού και του κοσμοπολιτισμού και να προαγάγουν την εδραίωση της «πολυπολιτισμικής» κοινωνίας.
Σύμφωνα με τις ελιτίστικες αντιλήψεις τους ο λαός μας χρειάζεται μία ριζική αναμόρφωση, ώστε να σκέφτεται και να λειτουργεί «πολιτικά ορθά» ("politically correct"), υιοθετώντας τις «αξίες» άλλοτε του «αναρχισμού» και άλλοτε της «αστικής δημοκρατίας» και μάλιστα της πλέον στυγνής εκδοχής της: αυτής της απροκάλυπτης καταπάτησης της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και της άρνησης του δικαιώματος των λαών στην εθνική ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση.


Η ρητορική της «αντιρατσιστικής» υστερίας

Σήμερα λοιπόν έχοντας -υποτίθεται- επιλύσει όλα τα προβλήματα που απασχολούν τον τόπο μας και την ανθρωπότητα, βρισκόμαστε ενώπιον του φάσματος μίας «φοβερής απειλής»: του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Η κοινωνία μας απειλείται όχι από τη σήψη, τη διαφθορά, την ανεργία, την αναξιοκρατία, την εργοδοτική ασυδοσία, τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, την αλλοίωση της δημογραφικής σύνθεσης του τόπου μας, τις επιβουλές των γειτόνων μας, την πολιτική ρευστότητα στα Βαλκάνια, τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Όχι. Δεν υπάρχουν τέτοιου είδους προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε ή τουλάχιστον δεν είναι τα πλέον φλέγοντα. Τα μείζονα προβλήματά μας είναι ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, η «ομοφοβία» και πρωτίστως ο εθνικισμός (ο αλβανικός εθνικισμός αποτελεί εξαίρεση).
Η οποιαδήποτε αναφορά στην πατρίδα, στο λαό ή στο έθνος μας συνιστά «ρατσισμό». Έτσι «ρατσιστές» θεωρούνται κατά κάποιο τρόπο όχι μόνον οι ακροδεξιοί ή όσοι θεωρούν ότι υπάρχουν φυλές ανώτερες και κατώτερες, αλλά και οι ανήκοντες στην πατριωτική αριστερά. Η ύπαρξη ωστόσο οργανώσεων που όντως

Καζάκης: "Έλληνας είναι όποιος επενδύει στην Ελλάδα"!


Ο Καζάκης την «εθνικότητα» την καθορίζει με όρους οικονομικούς, δηλαδή με τους όρους της ακραίας νεοφιλελεύθερης φιλοσοφίας, δηλαδή με τους αυτοκρατορικούς όρους της νεοταξικής πολυπολιτισμικότητας.

Έλληνας μας λέει είναι όποιος «επενδύει» ή εργάζεται στην Ελλάδα!!!

ΕΔΩ:
http://www.youtube.com/watch?v=frwuZ6INsQE&feature=player_embedded#

‘Έλληνες δηλαδή είναι τα εκατομμύρια των εισαγόμενων αλλοδαπών δούλων, μέσω των οποίων διαλύεται η Ελλάδα, ισοπεδώνονται οι εθνικές της δομές, «αποσύρονται» και αντικαθίστανται οι Έλληνες εργαζόμενοι από τις αγέλες των λαθρομεταναστών «κατακτητών»!!!!!

Η «εθνική» ιδιότητα, σύμφωνα με τον Καζάκη είναι η «ιδιότητα» του «πολίτη του πλανήτη γη». Δηλαδή ο ορισμός της Νέας Τάξης, του Κίσινγκερ, του Σόρος, των επαγγελματιών «αντιρατσιστών», του Γιωργάκη, των ιεροκηρύκων της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης…

Ο ορισμός και του νέου αυτού Μεσσία είναι ο ορισμός της παγκοσμιοποίησης, η οποία μέσω του «πολίτη της γης» (του πολίτη «οικονομική μονάδα», δηλαδή, που παράγει κέρδος για το διεθνές κεφάλαιο), καταλύει τα έθνη και τις κοινωνικές, πολιτικές και εθνικές «αρθρώσεις» των λαών…

Δεν είναι να απορεί, συνεπώς κανείς, το γιατί ο Καζάκης από το ΠΟΥΘΕΝΑ, μέσα σε ένα χρόνο (πριν δεν τον ήξερε κανείς) έγινε φίρμα από τα ΜΜΕ και προβάλλεται σχεδόν σε καθημερινή βάση.

Οι «νταβάδες» τύπου Κοντομηνά και Κυριακού, εργάζονται πυρετωδώς, για την ανατροπή» τους (!!!), προβάλλοντας το νέο αυτό «επαναστάτη» (τσαρλατάνο «οικονομικό αναλυτή» και πολιτικό «οραματιστή») από τα κανάλια και τα ραδιόφωνα…

Μάλιστα ο Καζάκης, «αρχηγός» πολιτικού μετώπου (ΕΠΑΜ), έχει σταθερή, καθημερινή εκπομπή στο ραδιόφωνο του Κοντομηνά και την προπαγανδίζει, σαν σημείο πολιτικής και οργανωτικής αναφοράς!!!!

Πόσο «ανοιχτόμυαλος» είναι αυτός ο Κοντομηνάς ή ο Κυριακού οι οποίοι παρέχουν τα «Μέσα» τους για την πολιτική και οργανωτική συγκρότηση «αντικαθεστωτικών» «κινημάτων»!!!

Οι «νταβάδες» είναι «ανοιχτόμυαλοι». Άλλοι είναι οι «χρήσιμοι ηλίθιοι»…

Προκαλεί, όμως, μεγάλη απορία το γιατί το Ρεσάλτο, τελευταίως, εντελώς περίεργα, δεν ασχολείται με τον Καζάκη.

Αγνοεί μήπως το παραπάνω βίντεο: "Έλληνας είναι όποιος επενδύει στην Ελλάδα"!

Αγνοεί και το άλλο βίντεο της «οικονομικής» αμπελοσοφίας, μέσω της οποίας επιχειρεί ο Καζάκης να τεκμηριώσει, με «επιχειρήματα» λογιστή Ανώνυμης Εταιρείας, ότι χρειαζόμαστε τους αλλοδαπούς!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=-huAN2bWmsk


Τι λέει για όλα αυτά το Ρεσάλτο; Γιατί σιωπά…
ΠΗΓΗ: http://resaltomag.blogspot.com/2012/01/blog-post_30.html


ΑΚΟΥΛΟΘΕΙ  Η ΑΠΑΝΤΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΡΕΣΑΛΤΟ:http://resaltomag.blogspot.com/2012/01/blog-post_8617.html

Έχουμε κουραστεί να επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια…

Φίλε Παναγιώτη.
Αρχικά συμφωνούμε απόλυτα με τις επισημάνσεις σου για τον Καζάκη: Είναι εξαιρετικά εύστοχες…

Θα διαφωνήσουμε, όμως, με την σκόπιμη πρόκλησή σου προς το ΡΕΣΑΛΤΟ, σχετικά με τη «σιωπή» μας, την οποία, μάλιστα, χαρακτηρίζεις και «περίεργη»!
Φαίνεται ότι δεν έχεις παρακολουθήσει τα άπειρα κείμενά μας. Εκτός και αν απλώς μας προκαλείς «πονηρά», για να επανέλθουμε…

Ήδη πρόσφατα είχαμε «φρεσκάρει» τα κείμενά μας εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6149


Καταλήγαμε μάλιστα και στο εξής: «Πολύ σύντομα θα φωτιστούν και θα απαστράψουν πολλά ακόμα…».

Επίσης σε πολλά, πολύ πρόσφατα άρθρα μας, ασκούσαμε αναλυτική κριτική, έστω έμμεση, αλλά φωτογραφίζαμε καθαρά και τον Καζάκη.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τα άρθρα:

α). Οι δύο «όψεις» των «εθνοσωτήριων ψαλμών
β). «Μεγάλες φιλοδοξίες και μικρές φιλοδοξίες»


ΕΔΩ: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6141 

Η αλήθεια, πάντως είναι ότι τα δύο βίντεο που ανάρτησες δεν τα γνωρίζαμε… 

Δεν ψάχνουμε να βρούμε το τι λέει κάθε φορά ο Καζάκης. Έχουμε αποκρυσταλλωμένη άποψη, τον γνωρίζουμε πολύ καλά και το σπουδαιότερο: Έχουμε τεκμηριώσει την ΟΥΣΙΑ του πολιτικού και οργανωτικού του χαρακτήρα, όπως θα διαπιστώσεις, στα παραπάνω άρθρα μας…

Ιδιαίτερα έχουμε υπογραμμίσει τούτο:
«Οι σχέσεις που αναπτύσσουν και εδραιώνουν με το λαό τα κόμματα, οι ηγέτες και η πληθώρα των νέων «σωτήρων» που ξεφυτρώνουν, σαν τα μανιτάρια σήμερα (με την συστηματική, διακριτική και δόλια προβολή τους από τους μηχανισμούς προπαγάνδας), είναι το Α και το Ω της πολιτικής έρευνας και κριτικής»…

Όποιος διαβάζει προσεκτικά και όχι φωτογραφικά καταλαβαίνει το τι γράφουμε και για ποιους το γράφουμε…

Είναι περιττό, λοιπόν, να ανακυκλώνουμε τα γραφτά μας. Ήδη έχουμε κουραστεί να επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια, εδώ και πολλά χρόνια…

Βλέπουμε, με θλίψη, ότι τα γραφτά μας, παρά το γεγονός ότι έχουν επαληθευτεί κραυγαλέα, δεν «έπεισαν» και πολλούς. Η απελπισία είναι τέτοια που πολλοί αναζητούν Μεσσίες, «ισοπεδώνοντας» τα διδάγματα της ιστορίας και τις πολύ πρόσφατες εμπειρίες μας…

Ευτυχώς που η ίδια η πραγματικότητα είναι τόσο καταλυτικά εκρηκτική που γρήγορα σκορπίζει και θα σκορπίζει τις αυταπάτες της απελπισίας και θα αποκαλύπτει τους κάλπικους παράδες και τους νέους «επαναστάτες» που κατασκευάζουν οι «νταβάδες», που τώρα και αυτοί το παίζουν «αγανακτισμένοι» και «εξεγερμένοι»…

Γρήγορα, λοιπόν, αυτή η πραγματικότητα, κρίση ΟΛΙΚΗΣ κατάρρευσης του συστήματος, των «νταβάδων» και των καθεστωτικών τους ειδώλων, θα «σκάσει» τις «φούσκες», τύπου Καζάκη, αλλά και πολλών άλλων…

Θα επιβεβαιώσει το μέγα ιστορικό αξίωμα:
Ότι ο βοναπαρτισμός του λαϊκισμού έχει δύο όψεις: Το φασισμό και τον κοινοβουλευτικό καισαρισμό σοσιαλδημοκρατικού και σταλινικού τύπου».

Και ότι Ο βοναπαρτισμός ο οποίος στηρίζεται στις ψυχώσεις τις λαϊκής απελπισίας και τρέφεται από αυτές είναι ΦΑΣΙΣΜΟΣ…

Υπάρχουν οι «ψυχώσεις» της ΕΛΠΙΔΑΣ που γεννούν και εδραιώνουν κόμματα βοναπαρτιστικά, τύπου ΠΑΣΟΚ και ηγέτες Βοναπάρτες, τύπου Ανδρέα…

ΟΙ ψυχώσεις της ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ τρέφουν και εκκολάπτουν Βοναπάρτες φασιστικού τύπου ή καρικατούρες φασιστικού τύπου: Τέτοιες που οργανώνουν υστερικές εκλογικές σχέσεις του Μεσσία με τη μικροαστική ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ, και σε ένα πρώτο στάδιο χειροκροτητές και «αποσπάσματα» κλακαδόρων, τελετουργικά σώου «πυρσών» και «λαμπάδων»…

Σε ένα δεύτερο στάδιο: Τα «αποσπάσματα» αυτά μεταλλάσσονται σε «αποσπάσματα» βίας και τρομοκρατίας…

Αυτά τα λίγα και μόνο για σκεπτόμενους. Οι άλλοι θα πειστούν από τα γεγονότα που έρχονται κατακλυσμιαία…



Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

«Αριστερά»: Το πλήκτρο της νεοταξικής Ορχήστρας

Συχνότατα, μια ερώτηση βαραίνει το χέρι: «Το να γράφεις έχει κανένα νόημα, σήμερα»; Σήμερα που ζούμε και την ακόρεστη δολοφονία των λέξεων: Τη νεοταξική «αρένα», όπου οργανώνονται τα τελωνεία των λέξεων, τα νεκροταφεία των λέξεων;
Πρέπει να αντέξουμε αυτή τη διάβρωση της σκέψης και των εννοιών που γίνεται από τα καθεστωτικά και κομματικά «τελωνεία» και «νεκροταφεία» των λέξεων.


Διάβρωση που θέλει να μας εξαναγκάσει να δούμε την πραγματικότητα με τα μάτια των υπηρετών και των πολύχρωμων «κομπάρσων» της εξουσίας (μασκαρεμένη πραγματικότητα), να μας υποχρεώσει να απαρνηθούμε τη ζωή και να δεχτούμε σαν δική μας μια ξένη μνήμη… 

Η μετάλλαξη της «αριστεράς» υπήρξε το πιο θανατηφόρο κτύπημα εναντίον της διαλεκτικής σχέσης: Πράγματος-Σκέψης-Γλώσσας…

Η αλλοίωση των πραγμάτων υποκαταστάθηκε με την ξύλινη Γλώσσα και οδήγησε στην υιοθέτηση της παγκοσμιοποιημένης πραγματικότητας, συνακόλουθα στην ΥΠΟΤΑΓΗ στο σύστημα των ιδεών, αντιλήψεων και του λεκτικού της Νέας Εποχής…

Είναι αυτή η «αριστερά» που συρρίκνωσε και εξάτμισε το περιεχόμενο των εννοιών και των λέξεων, μετέτρεψε τις λέξεις σε κενά και θορυβώδη δοχεία, δοχεία τα οποία γέμισαν (παραγέμισαν) από το περιεχόμενο της Νέας Εποχής, από τις ιδέες της Νέας Τάξης…

Έτσι βρέθηκε αυτή η μεταλλαγμένη «αριστερά» και τα ξύλινα λεκτικά της καλούπια στην ιδεολογική πρωτοπορία της Νέας Τάξης ΚΑΙ αποτέλεσε τον «οργανικό της διανοούμενο» στις στρατηγικές επιλογές της.

Είναι αυτή η μεταλλαγμένη και ενσωματωμένη παγκόσμια «αριστερά» που έστρωσε το έδαφος στο σημερινό εφιάλτη και σήμερα αποτελεί «πλήκτρο» υπάκουο του καθεστώτος, ασφαλιστική δικλίδα του: Τα «πλήκτρα» υπακούουν στους ρυθμούς μιας «ορχήστρας, δεν είναι «ορχήστρα…

Να, γιατί τα κόμματα της «αριστεράς» δεν είναι ικανά για αγώνα και επαναστατική δράση: Αυτά προϋποθέτουν άλλη «Ορχήστρα»…

Τα κόμματα της «αριστεράς» είναι «πλήκτρα» (με ποικίλες φωνές και φωνές «εξέγερσης») της νεοταξικής «Ορχήστρας»…

Μεταφέρουμε ένα απόσπασμα από παλιό μας κείμενο που αναλύει την ΠΡΑΚΤΙΚΗ προώθηση από τις δυνάμεις της «αριστεράς» των κεντρικών επιλογών της Νέας Ιμπεριαλιστικής Τάξης.

Ολόκληρο το κείμενο βρίσκεται ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6028



Αυτή η «αριστερά» είναι που συνέβαλε στα μέγιστα στο δικτατορικό, ιμπεριαλιστικό οδοστρωτήρα που ισοπέδωσε τη χώρα μας και ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕ την κυβέρνηση των ανδρεικέλων και τα «συμβόλαια θανάτου» που εκτέλεσε και εκτελεί…

Αντί να οργανώσει την κοχλάζουζα και συσσωρευμένη λαϊκή ΟΡΓΗ σε ένα μαζικό κίνημα Ενιαίο-Μετωπικών Επιτροπών Αγώνα, σε Εργατικές και Συνοικιακές Επιτροπές Αγώνα, σε Απεργιακές φρουρές και άλλα όργανα λαϊκής εξουσίας, αυτή η «αριστερά» συμμετέχει στο θέατρο της κατοχικής βουλής (πολιτική νομιμοποίηση των εγκλημάτων) και σπέρνει θανάσιμες εκλογικές αυταπάτες για την «αλλαγή» της κατάστασης μέσω εκλογών!!!!

ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ενεργά (ΠΡΑΚΤΙΚΑ) στο έγκλημα και από την άλλη στηλιτεύει και αφορίζει στα λόγια (δημοκοπία) το έγκλημα, δηλαδή εκ του ασφαλούς, από τη θέση των ανέξοδων ρητορειών!!!!

Και το χειρότερο: Όταν εμφανίζονται κάποια δυναμικά κινηματικά έμβρυα αγώνα ΣΙΩΠΟΥΝ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΩΣ ή τα συμβουλεύουν να έχουν σεβασμό στη «νομιμότητα» της καθεστωτικής αυθάδειας, αν δεν τα αφορίζουν…

Δεν θα φτάναμε ΠΟΤΕ εδώ, στη σημερινή αποικιοκρατική, εφιαλτική κατάσταση, αν δεν έβαζε πλάτες αυτή η «αριστερά»: Ιδεολογικές πλάτες, πολιτικές πλάτες και «τρομοκρατικές» πλάτες:

α). Αυτή η «αριστερά» δεν έφερε τη διάλυση (πολιτική και οργανωτική) της εργατικές τάξης και της ταξικής συνείδησης με τις χρόνιες και διαρκείς ευλογίες στα «ανοικτά σύνορα»: Τις εισβολές των αλλοδαπών στρατιών;

Αυτή η «αριστερά» δεν ευλόγησε και δεν προώθησε την αντικατάσταση των Ελλήνων εργατών (από τους πλέον πολιτικά πρωτοπόρους εργάτες του κόσμου), με τους τριτοκοσμικούς και ταξικά πρωτόγονους αλλοδαπούς δούλους;

Αυτή η «αριστερά» δεν βάπτιζε τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς των εισαγόμενων αλλοδαπών (τα θανατηφόρα «όπλα» του κεφαλαίου), σαν «ταξικά μας αδέλφια»;

Αυτή η «αριστερά» δεν είναι που πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων τις ιστορικές προειδοποιήσεις του Μαρξ-Ένγκελς:


• Ότι οι μεταναστευτικοί νόμοι είναι τα μανιφέστα των εργοστασιαρχών...

• Ότι ο σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών είναι η διατήρηση της δουλείας και η ακύρωση όλων των διεκδικήσεων των ντόπιων εργατών για μισθούς και συνθήκες εργασίας...

• Ότι ο μετανάστης ανταγωνίζεται τον ντόπιο εργάτη και σιγά σιγά υποβιβάζει το μεροκάματο στο δικό του επίπεδο. Ότι αποτελεί το πιο αποτελεσματικό όπλο του κεφαλαίου...

• Ότι η μετανάστευση διαιρεί την εργατική τάξη της χώρας υποδοχής σε τόσα εχθρικά στρατόπεδα όσες και οι εθνοφυλετικές ομάδες διότι η κάθε μία καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της.

• Ότι με αυτό το «όπλο» της εισαγωγής ξένων εργατών κατασκευάζονται απεργοσπαστικοί μηχανισμοί και «γεμίζουν» οι αποθήκες των ανέργων, καθεστώς που οδηγεί τους εργάτες στην κατάσταση δουλοπάροικου...


Αυτή Η «αριστερά» πέταξε στον κάλαθο και της αποφάσεις της Α΄ Διεθνούς Ένωσης Εργατών με τις οποίες καταδίκαζε αυτές τις «μεταναστευτικές» μεθοδεύσεις των βιομηχάνων και έστελνε πίσω τους ξένους εργάτες στις χώρες τους…

Αν όλα αυτά ίσχυαν στην εποχή του Μαρξ που ο καπιταλισμός βρισκόταν ακόμα στην ανθοφορία της ολοκλήρωσής του και η μετανάστευση είχε σε κάποιες περιπτώσεις και προοδευτικό χαρακτήρα, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο καταστροφική είναι ΣΗΜΕΡΑ η εισαγωγή ξένων εργατών, ιδιαίτερα τριτοκοσμικών, για την εργατική τάξη και τις κατακτήσεις της.

Αυτό πλέον δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε. Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ εδώ στη χώρα μας έχει πάρει δραματικές διαστάσεις…

Και ακόμα αυτή η «αριστερά» ευλογεί τα «ταξικά μας αδέλφια»: το εργαλείο της ολοκληρωτικής άλωσης της εργατικής τάξης και της ελληνικής κοινωνίας…

β). Αυτή η «αριστερά» δεν σφυρηλάτησε τις τρομοκρατικές ιδεολογικές και πολιτικές αλυσίδες του «αντιεθνικισμού» και «αντιρατσισμού»;

Και παρήγαγε όλα τα ιδεολογήματα του χρηματιστηριακού «διεθνισμού»: Αυτά της πολυπολιτισμικότητας, των «ιδιαιτεροτήτων», των «μειονοτήτων» κ.λπ;

Αυτή η «αριστερά» δεν κυριαρχεί στις παραγωγικές, καθεστωτικές εστίες αυτών των «ιδεολογημάτων»: Στην εκπαίδευση και στη διανόηση, στα ΜΜΕ;

γ). Αυτή η «αριστερά» δεν ήταν που πρωτοστάτησε εναντίον κάθε εθνικής συλλογικότητας, εναντίον κάθε εθνικού συμβόλου, εναντίον κάθε εθνικής μνήμης και ταυτότητας, εναντίον ακόμα και της ιστορίας μας;

ΣΥΝΕΒΑΛΕ αποφασιστικά στον ιδεολογικό και πολιτικό αποχρωματισμό της εθνικής συνείδησης, κτύπησε ανελέητα τους εθνικούς ιστούς της ελληνικής κοινωνίας και τώρα οι πολιτικάντηδες αυτής της «αριστεράς» θρηνούν για την εθνική μας κατοχή…

Αγωνίστηκαν όλοι αυτοί για την ελληνική ιθαγένεια των αλλοδαπών και ξένων μαφιών των διεθνών μηχανισμών του χρήματος και για όλα τα ιδεολογήματά τους και τώρα κλαψουρίζουν για τη δικτατορία του ΔΝΤ και του νέου Τσολάκογλου.

Η κυβέρνηση των ανδρεικέλων απλώς εκτελεί ψυχρά και μαφιόζικα ΑΥΤΑ για τα οποία αγωνίστηκε αυτή η «αριστερά» χρόνια και χρόνια…

Ο «αγώνας» αυτής της «αριστεράς» είναι που δικαιώθηκε. Με ακριβό, βεβαίως, αντίτιμο: Την αποικιοκρατικοποίηση της χώρας μας.

Σήμερα με στρουθοκαμηλισμούς και με νερόβραστες ηθικολογικές φλυαρίες επιχειρεί αυτή η «αριστερά» να διασωθεί η ίδια από τον αφανισμό της, να εξαπατήσει εκ νέου τον ελληνικό λαό με παρδαλά εκλογικά μέτωπα, να σώσει τον καπιταλισμό που καταρρέει και να αναπαλαιώσει τους καθεστωτικούς του μηχανισμούς…

Η διέξοδος είναι ΜΟΝΟ η πραγματική Αριστερά η οποία μπορεί να ανασυγκροτηθεί ΜΟΝΟ με την ανάπτυξη, οργάνωση και ΑΥΤΟ-Οργάνωση των μαζικών αγωνιστικών κινημάτων: Των ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ της ΕΞΟΥΣΙΑΣ του δρόμου και όχι των «κινημάτων» του εκλογικού δρόμου: Αυτός εξ ορισμού είναι καθεστωτικός…



ΠΗΓΗ: http://resaltomag.blogspot.com/2012/01/blog-post_6978.html

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΣ

ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΣ

ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ




H συνωμοσιολογία δεν είναι φυσικά επιστήμη αλλά μιά τεχνική από τις πολλές που χρησιμοποιούν οι παράγοντες της νέας εποχής για να αποπροσανατολίσουν και άρα να εξουδετερώσουν κάθε αποκάλυψη των σχεδίων και των σκοπών τους.

Οι συνωμοσιολόγοι, όπως θα καταδείξουμε και στην συνέχεια, είναι όργανα της νέας εποχής.

Και επειδή ο όρος "νέα εποχή" είναι ασαφής και απρόσωπος εγώ έχω προσδιορίσει ευθύς εξ αρχής την εξουσία των τοκογλύφων τραπεζιτών, ως Παγκόσμια Τραπεζοπιστωτική Εξουσία (ΠΤΕ).



Αυτή η ονομασία αποσαφηνίζει και την προέλευση και τον σκοπό που έχει να επιτελέσει η σιωνιστική συμμορία, δηλαδή ότι είναι εξουσία του τραπεζοπιστωτικού συστήματος και επιθυμεί να γίνει παγκόσμια εξουσία ή καλύτερα παγκόσμια δικτατορία...

Οι συνωμοσιολόγοι θα μπορούσαν να χωριστούν σε δύο βασικές κατηγορίες:

Α΄ Οι συνωμοσιολόγοι της συγκάλυψης.

Αυτοί έχουν σαν βασική μέθοδο τον αποπροσανατολισμό. Αυτόν τον πετυχαίνουν με δύο τρόπους. Πρώτα με την πληθώρα των πληροφοριών που από μόνη της δρά συγχυτικά και κάνει το τοπείο θολό και δυσδιάκριτο.
Έπειτα, αναμειγνύουν τις αλήθειες με χονδροειδή ψέμματα και τερατώδεις φαντασίες, μυθεύματα και μυθολογίες.

Δηλαδή αποκαλύπτουν δήθεν τα σχέδια της νέας εποχής, αυτά που ήδη έχουν φέρει στο φώς άνθρωποι με πατριωτισμό, αγαθή προαίρεση αλλά και οξύνοια, αναμειγνύοντάς τα με συνοθυλεύματα δοξασιών και τραβηγμένες απολήξεις της μυθολογίας, κοντολογής με μυθεύματα τόσο χονδροειδή ώστε κανείς εχέφρων άνθρωπος να μην μπορεί να τα πιστέψει, με αποτέλεσμα μαζί με τα απίστευτα ψεύδη να καίγονται και οι αλήθειες. Έτσι μόλις κάποιος τολμήσει να αναφέρει κάποια αλήθεια από τα νεοταξικά σχέδια, τον αποκαλούν αμέσως συνωμοσιολόγο, αφού αυτήν θα την έχουν ακούσει από τον επαγγελματία του είδους, αναμεμειγμένη με αρλούμπες και με χοντρά ψέμματα.

Τέτοιοι συνωμοσιολόγοι δρούν κατά κόρον στο διαδίκτυο, αλλά ο επώνυμος αντιπρόσωπός τους είναι ο τηλεοπτικός διαρκής μετανάστης και αστέρας των μικροκάναλων,
ο εμποράκος παραβιβλίων, ο πασίγνωστος κος Λιακόπουλος...

Kαι για να μήν μιλάμε επί υποθέσεων, θα αναφέρω την προσωπική μου εμπειρια. Θύμα του εν λόγω συνομωσιολόγου, υπήρξα και εγώ...

Κάποια από τις ημέρες των συγκεντρώσεων του Συντάγματος, βρέθηκα στην κάτω πλατεία και ως συνήθως άνοιξα μιά συζήτηση με υποτίθεται αφυπνισμένο και συνειδητοποιημένο Έλληνα που μετείχε ενεργά στις κινητοποιήσεις.

Όταν, για να συγκεκριμενοποιήσω τα αίτια της κρίσης, τόλμησα να αρθρώσω το όνομα Rothschild, ο συνομιλητής μου με αποπήρε απότομα λέγοντας χλευαστικά: "Ναι και πίσω απ΄αυτόν είναι
οι Νεφελίμ, αλλά θα μας σώσουνε οι Έλ"!!!

Βλέπετε ποιόν εξυπηρετεί ο εμποράκος των παραβιβλίων;
Στο στόμα του εξισώνονται ως μυθοπλασίες και αρλούμπες οι Νεφελίμ με το ότι ο Rothschild είναι ένας από τους άξονες της τραπεζοπιστωτικής τοκογλυφίας που επιχειρεί να επιβάλλει την παγκόσμια δικτατορία του μονεταρισμού!

Β΄ Οι συνωμοσιολόγοι της αποκάλυψης.


Αυτοί αντίθετα με τους πρώτους έχουν σαν βασική μέθοδο τον συγκεκριμένο προσανατολισμό του "ποιμνίου"...

Αυτοί αποκαλύπτουν (τα ήδη αποκεκαλυμένα από τους επαγρυπνούντες) στοιχεία, λένε πάντα την αλήθεια ως προς τις "αποκαλύψεις" τους αλλά αφήνουν να φανεί ότι επιτρέπεται να γνωρίζουν οι κοινοί θνητοί και σε αντίθεση με τους πρώτους κάνουν τα πάντα για να πείσουν ότι είναι αξιόπιστοι και δεν αστειεύονται.

Αποστολή αυτών των συνομωσιολόγων είναι η διασπορά του φόβου και της απελπισίας, η διάδοση στην κονή γνώμη ότι δεν υπάρχει οδός διαφυγής από την παγκόσμια τραπεζοπιστωτική εξουσία, αφού αυτή ελέγχοντας το χρήμα είναι παντοδύναμη και άρα το πιό συνετό είναι να κάτσουμε φρόνιμα και να κάνουμε ότι μας λένε οι κύριοι των "αγορών" που διοικούν τον κόσμο!

Κι αν σκέφτεστε ότι αυτό το είδος είναι πλέον πολύ γνώριμο, διότι όλα σχεδόν τα ΜΜΕ παίζουν πλέον αυτόν τον ρόλο και ή διαρκής καραμέλα τους είναι ότι "δεν γίνεται αλλιώς", σας πληροφορώ ότι σ΄αυτόν τον τομέα ο μαίτρ του είδους είναι ο κος Στριγάς.


Αυτός, ενώ δεν κρύβει ότι υπήρξε αξιωματούχος του ΝΑΤΟ, υποτίθεται ότι είναι με το μέρος μας και μας αποκαλύπτει αυτά που πρέπει να ξέρουμε (όσα δηλ. του έχει δωθεί η εντολή να αποκαλύψει)...


Είναι αποκαλυπτικός αλλά αυτό που απορέει και αφήνεται να εννοηθεί στα γραπτά του είναι ότι η κυριαρχία της παγκόσμιας τραπεζοπιστωτικής εξουσίας είναι απόλυτη και μή αναστρέψιμη!!!


Στο βιβλίο του όμως "Κέντρα Εξουσίας Του Πλανήτη" το 2006 επί Καραμανλή, έχοντας παρέλθει τα έτη της παντοδυναμίας Σημίτη που με τον Παπαδήμο ισχυρό πρόσωπο του τότε καθεστώτος, κατασκεύασαν τη φούσκα του Χρηματιστηρίου και μαγείρεψαν τα στοιχεία της οικονομίας μας για να μας χώσουν στα δεσμά του ευρώ, ο αλλαχού αποκαλυπτικότατος κος Στριγάς τηρεί σιγήν ιχθύος και στο κεφάλαιο για την Τριμερή επιτροπή και συγκεκριμένα στην σελίδα 93 γράφει χαρακτηριστικά: "Στην Ελλάδα, βάσει του συστήματος που ισχύει, αναλογούν τέσσερα μέλη στο Ευρωπαϊκό Τμήμα της Τριμερούς Eπιτροπής, όμως προς το παρόν δεν θα δημοσιοποιήσουμε τα ονόματά τους"!!!


Γιατί αυτή η μυστικοπάθεια άρα γε; Διότι απλούστατα ενώ ήθελε να παρουσιάσει μιά πανίσχυρη τριμερή επιτροπή, δεν ήθελε να αποκαλυφθεί ότι και ο Σημίτης υπήρξε πράκτορας του Rothschild και είχε δεξί του χέρι ένα μέλος της τριμερούς...


Με ποιανού το μέρος άραγε είναι ο κος Στριγάς;
Με την νέα τάξη πραγμάτων και τους τοκογλύφους τραπεζίτες χωρίς αμφιβολία!


Άρα βλέπουμε ότι όλοι αυτοί που μας κατηγορούν ως συνωμοσιολόγους, εμάς που αποκαλύπτουμε τις δράσεις της νέας εποχής και των τραπεζιτών, είναι εξαπατημένοι από τους όντως συνωμοσιολόγους και κοιμούνται όρθιοι μή βλέποντας ότι το θηρίο που λέγεται νέα εποχή έχει ανοίξει το στόμα του κι είναι έτοιμο να μας καταπιεί...


Σε πείσμα όμως του θηρίου εμείς οι Έλληνες έχουμε καταλάβει τους μηχανισμούς της ΠΤΕ και των παραγώγων της, των τοκογλύφων σιωνιστών που θέλουν να καθίσουν στο σβέρκο όλης της ανθρωπότητας ως παγκόσμιοι δικτάτορες.

Και δεν θα πάψουμε να αντιστεκόμαστε...


ΠΗΓΗ: http://oimos-athina.blogspot.com/2011/12/blog-post_22.html

Το παρασιτικό φρενοκομείο της «αριστερής» αποστέωσης

Στο τραπέζι του καθεστωτικού φρενοκομείου περίοπτη θέση έχουν και τα κόμματα της λεγόμενης «αριστεράς»: Οι «αριστεροί» ψάλτες της παρασιτικής καθεστωτικής λειτουργίας…

Αυτή η «αριστερά» που δεν έχει καμία σχέση με την ΑΡΙΣΤΕΡΑ (εκτός από το σφετερισμό του ονόματος και των αγωνιστικών παραδόσεων) αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της καθεστωτικής φρενοβλάβειας.

Το χειρότερο: Έναν από τους βασικούς στυλοβάτες του καθεστώτος...

Στηρίζει και διασώζει το καθεστώς (πού στα λόγια το καταγγέλλει) μέσω της εκλογικής ΕΜΠΟΡΙΑΣ της καθεστωτικής σήψης, μέσω της εμπορίας της φρενοβλάβειάς του.

Το εμπόριο αποτελεί μία τις βασικές λειτουργίες του καπιταλισμού και οι έμποροι μια από τις συνιστώσες της παρασιτικής καπιταλιστικής κερδοσκοπίας.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα λεγόμενα κόμματα της «αριστεράς»: Εμπορεύονται εκλογικά και ασύστολα τη σήψη και την παράνοια του καθεστώτος, σαν μια συνιστώσα αυτής της σήψης και παράνοιας…

Αυτή η «αριστερά» έχει αποκτήσει όλα τα ελαττώματα του καθεστωτικού εκλογικού παρασιτισμού, όλα τα ελαττώματα των κυρίαρχων καθεστωτικών κομμάτων.

Να, γιατί δεν βλέπουν παρά μόνο κοινοβουλευτικές σκιές και έχουν αναγάγει το ψηφοδέλτιο σε φετίχ…

Να, γιατί αγνοούν, σκανδαλωδώς, την πραγματικότητα των κοινωνικών διεργασιών και τους «όρους» των λαϊκών κινημάτων και το χειρότερο: Σαμποτάρουν κάθε αυθεντική λαϊκή κίνηση, κάθε αυτενέργεια του λαού, κάθε τι που δεν «κλειδώνεται» στο εμπορικό «κάδρο» της εκλογικής κερδοσκοπίας…

Να, γιατί δεν νοιάζονται παρά μόνο για την κοινοβουλευτική τους παρουσία, την εκλογική τους διαπραγματευτική δύναμη και τα γραφειοκρατικά τους παζαρέματα με το κυβερνητικό οικοδόμημα των μαφιών του χρήματος…

Το εμπορικό εκλογικό μικρόβιο του ΚΚΕ, του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων «αριστερών» παραφυάδων έχει αποστεώσει σε τέτοιο βαθμό αυτά τα «αριστερά» κόμματα, ώστε αυτά, σήμερα, να αποτελούν απλούς καταναλωτές ρητορικών καταγγελιών του καθεστώτος και εκλογικούς εμπόρους της καθεστωτικής φρενοβλάβειας: εμπόρους-στυλοβάτες του καθεστωτικού οικοδομήματος…

Τα κόμματα αυτά υποσιτίζονται από την εκλογική εμπορία της σήψης και κρύβονται πίσω από τις πιο μοχθηρές γκριμάτσες της φρενοβλάβειας των κυβερνητικών ανδρεικέλων και ιδιαίτερα των ανδρεικέλων του ΠΑΣΟΚ.

Όταν βιώνουμε καθημερινά την εκτέλεση των «συμβολαίων θανάτου» της κυβέρνησης των ανδρεικέλων (κάθε κυβέρνησης και της σημερινής παπαδήμιας συναίνεσης), όταν ο πολιτικός μας βίος κατακλύζεται, σαν νεροποντή, από τη φρενοβλάβεια των ανδρεικέλων, τότε τα «υποστυλώματα» αυτού του εφιάλτη (ΚΚΕ-ΣΥΝ κ.λπ) επικαλύπτονται και συγκαλύπτονται…

Είναι τέτοια τα «παραληρήματα» της φρενοβλαβούς σήψης του κυβερνητικού οικοδομήματος και ιδιαίτερα αυτά των πράσινων ανδρεικέλων- παρασίτων που τα ΠΑΝΤΑ επικεντρώνονται σε αυτά και μένουν έτσι στο περιθώριο τα κόμματα της «αριστεράς» και ο δικός τους άθλιος και θλιβερός ρόλος: Ο ρόλος του αναγκαίου κομπάρσου στο θέατρο της καθεστωτικής απάτης, της εκτόνωσης και διάσωσης του «φρενοκομείου»…

Αυτή, όμως η οφθαλμαπάτη εξαφανίζεται ΑΜΕΣΩΣ, αν αντικρύσουμε κατάφατσα την πραγματικότητα.

Είναι δυνατόν να ζούμε τέτοιες θηριώδεις καταστάσεις βαρβαρότητας και εξόντωσης του ελληνικού λαού, καθημερινές και χωρίς ιστορικό προηγούμενο και η «αριστερά» να έχει πήξει στο στερεοτυπείο των καταναλωτικών εκλογικών ψαλμωδιών και «αντικυβερνητικών» ρητορειών;

Είναι δυνατόν το ΠΑΣΟΚ να σφαδάζει σαν το σφαγμένο κόκορα, η πραξικοπηματική κυβέρνηση Παπαδήμου να έχει γίνει ένα τσίρκο καταγέλαστο και τα κόμματα της «αριστεράς», απλώς να εμπορεύονται ψηφοθηρικά τη φρίκη και να ΜΗΝ ΞΕΣΗΚΩΝΟΥΝ και να ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ την ΟΡΓΗ του ελληνικού λαού;

Το χειρότερο: Αγωνίζονται απεγνωσμένα να μην ξεχυθεί η κοχλάζουσα λαϊκή ΟΡΓΗ στο δρόμο, αλλά να χειραγωγηθεί στα κομματικά τους μαντριά, στους αγωγούς που θα καναλιζάρουν την ΟΡΓΗ στο φούσκωμα των εκλογικών τους ποσοστών…

Βεβαίως, τα κόμματα αυτά, ιδιαίτερα το ΚΚΕ ουρλιάζουν για ξεσηκωμούς και εξεγέρσεις, σαν υστερικοί έμποροι της λαχαναχοράς, αλλά ΠΡΑΚΤΙΚΑ δεν κάνουν τίποτα για να ξεσηκώσουν τον κόσμο και να οργανώσουν την ΟΡΓΗ, ούτε καν ένα ΚΟΙΝΟ ΜΕΤΩΠΟ εναντίων των εξοντωτικών μέτρων των δολοφόνων του ελληνικού λαού, ούτε καν ένα ΜΕΤΩΠΟ εναντίον των χαρατσιών. Ακόμα και στις απεργιακές παρελάσεις τους κατεβαίνουν χώρια και ανταγωνιστικά…

Η ηγεσία του ΚΚΕ τους «ξεσηκωμούς» και τις «εξεγέρσεις» (κοπανιστός αέρας του κάθε έμπορα και τα κανάλια των «νταβάδων» μιλάνε σήμερα για τέτοιες «εξεγέρσεις»), τις «οραματίζεται» ΜΟΝΟ μέσα από τα κομματικά του τείχη, μέσα από την αύξηση των προβάτων στο κομματικό μαντρί: «Εξεγέρσεις» κομματικών παρελάσεων και εκλογικής χειραγώγησης…

Αυτά τα κόμματα δεν έχουν καμία σχέση, ούτε γεύση, με την ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Αν υπήρχε τέτοια ΑΡΙΣΤΕΡΑ, σήμερα όλο αυτό το καθεστωτικό φρενοκομείο θα είχε πεταχτεί με πάταγο εκεί που πραγματικά ανήκει: Στα σκουπίδια…

Αυτά τα κόμματα αποτελούν τα «αριστερά» φράγματα διάσωσης του καθεστώτος, τις «αριστερές» ασφαλιστικές δικλίδες του…

Το σπουδαιότερο που πάμε να ξεχάσουμε, μέσα στον οχετό των ακαθαρσιών και των εγκλημάτων του δωσίλογων ανδρεικέλων, είναι τούτο: Ότι αυτά τα κόμματα έστρωσαν το δρόμο στο σημερινό εφιάλτη με την προώθηση και τη νομιμοποίηση των κεντρικών ΕΠΙΛΟΓΩΝ της πλανητικής εξουσίας: Της Νέας Τάξης.

Ήταν αυτά τα κόμματα που έδωσαν όχι μόνο το άλλοθι και το τεκμήριο στις κεντρικές στρατηγικές επιλογές της Νέας Τάξης, αλλά και νομιμοποίησαν ΠΟΛΙΤΙΚΑ (με τη συμμετοχή τους στη Βουλή της ευρω-χούντας) τα «συμβόλαια θανάτου» της διεθνούς μαφίας του χρήματος…

Αν και έχουμε αναλύσει πολλές φορές αυτό το ζήτημα, θα επανέλθουμε, για να δείξουμε τούτο: Όταν προωθείς τις στρατηγικές επιλογές της Νέας Τάξης, μοιραία είσαι και κολαούζος της, το «αριστερό» δεκανίκι της…



ΠΗΓΗ : http://resaltomag.blogspot.com/2012/01/blog-post_26.html

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Οι «Φαμίλιες» και η εκποίηση της Χώρας!..

«Στην Ελλάδα… την εκποίηση του Κράτους… την εγκαινίασαν τα πολιτικά «Τζάκια»… και οι μέθοδοί τους έγιναν δεσμευτικές και υποδειγματικές για όλες τις ελληνικές πολιτικές παρατάξεις μέχρι σήμερα, ανεξάρτητα από τα εκάστοτε ιδεολογικά τους πρόσημα…».
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ



Οι «Φαμίλιες» και η εκποίηση της Χώρας!..

του Θανάση Αντωνόπουλου


Οι αιτίες της σημερινής παρακμής της Χώρας -πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής, θεσμικής-, οι οποίες συνεπάγονται, πέραν των άλλων, την οικονομική υποτέλεια της Ελλάδας στους Ξένους επικυρίαρχους (διεθνές τραπεζικό τοκογλυφικό κεφάλαιο, με αιχμή το Γερμανικό) καθώς και την υποθήκευση της Εθνικής Κυριαρχίας στην «τρόικα» (ΕΕ - Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), ανάγονται στο Πολιτικό Σύστημα και την αμφίδρομη σχέση «Κόμματος»-Ψηφοφόρου.
Η Πελατειακή αυτή σχέση μεταξύ πολιτικού και ψηφοφόρου συνεπάγεται: «ο μεν ψηφοφόρος παρέχει στο (Πολιτικό Σύστημα) υποστήριξη, προσδοκώντας προστασία, ενώ εκποιεί το Κράτος στους ψηφοφόρους, με αντάλλαγμα να το κατέχει (το Κράτος) το ίδιο».
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον πρόωρα χαμένο Έλληνα Φιλόσοφο Παναγιώτη Κονδύλη («Οι αιτίες παρακμής της Σύγχρονης Ελλάδας», Εκδόσεις «Θεμέλιο»), το Πολιτικό Σύστημα θεμελιώνει την ισχύ του στη δυνατότητα να διανέμει αυτό στον Ψηφοφόρο προσοδοφόρες θέσεις και αξιώματα με προσχηματικές «ιδεολογικές» αντιθέσεις, ενώ το ίδιο, σε αντιστάθμισμα των «παροχών» του προς τον πρώτο, αντλεί την ελευθερία να νέμεται τον δημόσιο πλούτο και την διά βίου πλουσιοπάροχη σίτιση στο Δημόσιο Πρυτανείο!

Κόμματα και Κράτος

Ο πελατειακός χαρακτήρας των σημερινών Κομμάτων (Πολιτικό Σύστημα) μετατρέπει τους κομματικούς σχηματισμούς σε κρατικιστικούς στην πράξη, παρακάμπτοντας κάθε έννοια αξιοκρατίας, πολιτικού ήθους, ευνομίας και ισοπολιτείας.
Η κοινωνική διαστρωμάτωση της Χώρας παρουσιάζει το φαινόμενο του «νόθου αστισμού», με την απουσία «Εθνικής Αστικής Τάξης» και τη διαρκή κοινωνική κίνηση, επακόλουθο της οποίας είναι να δημιουργηθεί ένας κυρίαρχος Κοινωνικός Κορμός, στερούμενος ταξικής συνείδησης, από ευρύτατες μάζες μικροαστών και μικροϊδιοκτητών, «οι οποίες μπορούσαν εξίσου καλά να ανήκουν σε ένα «δεξιό», σε ένα «φιλελεύθερο» ή σε ένα «αριστερό» κόμμα».

Ο «Νόθος Αστισμός», κατά τη σκέψη του σημαντικότερου Νεοέλληνα Φιλοσόφου, του Παναγιώτη Κονδύλη, συγκροτεί «ό,τι μπορεί να ονομασθεί Ελληνική Αστική Τάξη, δηλαδή οι επιχειρηματίες, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές και ορισμένα τμήματα των ελεύθερων επαγγελμάτων. Κατά κανόνα διασπειρόταν επίσης από πολιτική άποψη σε διάφορα κόμματα, κατά προτίμηση όμως στα δύο εκάστοτε μεγαλύτερα. Οι διάφορες ομάδες, οι οποίες συνιστούσαν τη χαλαρή τούτη «τάξη», ικανοποιούσαν τα αιτήματά τους με τις ίδιες ουσιαστικά πελατειακές μεθόδους, όπως και οι απλοί ψηφοφόροι, αν και στο επίπεδο αυτό η σχέση υπακοής και προστασίας μπορούσε να παρουσιάσει πάμπολλες περιπλοκές, που έφθαναν συχνά μέχρι την αντιστροφή των ρόλων…».

Ο «Νόθος Αστισμός»…

Αυτός ο «Νόθος Αστισμός», έκφραση κατεξοχήν του ισχύοντος «Πολιτικού Συστήματος», αξιοποίησε, στην προσπάθειά του να επιτείνει την επικυριαρχία του, την ένταξη μέσω επιγαμικών σχέσεων των ευφυέστερων μελών, είτε των μικροαστικών στρωμάτων είτε εκείνων αγροτικής προέλευσης, με «πανεπιστημιακή μόρφωση και ενίοτε καλές σχέσεις προς τους (πρώην) προύχοντες της πολιτικής».

Σύμφωνα με τη σκέψη του Παναγιώτη Κονδύλη:

• «Τα στοιχεία αυτά διαπνέονταν συχνά από τάσεις μικροαστικού ριζοσπαστισμού («το δίκιο του φτωχού») και αντιμετώπιζαν την Αστική Τάξη σύμφωνα με τις σκοπιμότητες της στιγμής και τις ανάγκες της πολιτικής τους ανόδου, χωρίς πάντως να είναι σαρξ εκ της σαρκός της…».
Η Ελληνική Γραφειοκρατία, δηλαδή η Δημόσια Διοίκηση, παρουσιάζει την ίδια παθογένεια με εκείνη του Πολιτικού Συστήματος. Διαμορφώθηκε στα πλαίσια του κομματικού ανταγωνισμού και των πελατειακών σχέσεων, κύρια έκφραση της «πολιτικής» των «Φαμελιών»-»Τζακιών».

Παρατηρεί στο σημείο αυτό ο Παναγιώτης Κονδύλης:

• «Το γεγονός ότι η μεγάλη μάζα των δημοσίων υπαλλήλων όλων των βαθμίδων προερχόταν από στρώματα καθυστερημένα από πολιτισμική άποψη είχε σοβαρές επιπτώσεις στο ποιόν του κρατικού μηχανισμού, του οποίου η λειτουργία πρόσκοπτε αδιάκοπα όχι μόνο στην αγραμματοσύνη, τη στενοκεφαλιά, την κουτοπονηριά ή τη συμπλεγματικότητα, αλλά επίσης στην ανυπέρβλητη ανικανότητα του μέσου υπαλλήλου να προσανατολίσει τη δραστηριότητά του σε απρόσωπες, γενικές, αφηρημένες αρχές, εφόσον η νοοτροπία του εμφορούνταν από τις αξίες πατριαρχικής κοινωνίας, ήτοι την πρωταρχική νοημοσύνη του προς την ιδιαίτερη πατρίδα του, τους συγγενείς του, τους φίλους του, τους φίλους των φίλων του, τους προστάτες και τους προστατευόμενούς του…».

Ο σύγχρονος Κοτζαμπασηδισμός

Ο «Κοτζαμπασηδισμός» διαιώνισε την παρουσία του και στο σημερινό, εν παρακμή, «Πολιτικό Σύστημα», το οποίο προέρχεται και συντηρείται από τους κύκλους των «Τοπαρχών», οι οποίοι με καμία δύναμη δεν εκχώρησαν τα «τοπαρχικά» δικαιώματά τους στο σύγχρονο κράτος.
• Οι «Φαμίλιες» συμφιλιώνονται με το Κράτος μόνο από τη στιγμή που το ελέγχουν, μέσω των πελατειακών σχέσεων…
Κατ' εικόνα και ομοίωση του «Νόθου Αστισμού» διαμορφώθηκε και διακινείται και η σημερινή Γ' Ελληνική Δημοκρατία η κατά τους Κοινωνιολόγους, η «Κοινοβουλευτική Κληρονομική Μοναρχία».
Η Εθνική Αστική Τάξη, δημιούργημα της Μεσοπολεμικής πολιτικής περιόδου, εκμηδενίστηκε από τον Μαυραγοριτισμό της Κατοχής και υποκαταστάθηκε τη μεταπολεμική περίοδο από τους δωσιλόγους της Κατοχικής Περιόδου, υπό τη δορά του «Εθνικόφρονα» και του νεόπλουτου.

Μαυραγορίτες και Μεταπράτες…

Μάλιστα, «νεόπλουτου χάρη σε εργολαβικές και μεταπρατικές δραστηριότητες τις οποίες εξέθρεψαν η «ανοικοδόμηση» (από τη δεκαετία του 1960 και εντεύθεν) και τα «μεγάλα δημόσια έργα» καθώς και η διοχέτευση όλο και μεγαλύτερου όγκου εισαγωγών στην εσωτερική αγορά…».
Το μεταπρατικό κεφάλαιο, έκφραση των ξενικών συμφερόντων και στήριγμα των πολιτικών «Φαμελιών», καλλιέργησε το πνεύμα μιας «ευημερίας», βραχυπρόθεσμης, μέσω του ακατάσχετου δανεισμού, του παρασιτισμού και, εντέλει, της εκποίησης του Δημόσιου Πλούτου στους ξένους επικυρίαρχους (δανειστές).
Και ο Φιλόσοφος Παναγιώτης Κονδύλης, δεκαετίες πριν από τη σημερινή κρίση, προειδοποιούσε:
«Η εκποίηση του Έθνους με την υλική έννοια θα συνοδευθεί και από την πλήρη πνευματική του στειρότητα… Η νεοελληνική Ιστορία, έτσι όπως τη γνωρίσαμε τα τελευταία διακόσια χρόνια, κλείνει τον κύκλο της…».

(Το ΠΑΡΟΝ της Κυριακής)


ΠΗΓΗ: http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=3779

Ο Οικονομολόγος Ισίδωρος Πόσδαγλης γνώριζε το μέλλον της Ελλάδας απο το 1952 !

Διαβάσα ένα άρθρο και μου έκανε τεράστια εντύπωση. Το τελευταίο καιρό πολλοί ανακαλύπτουν τη διαχρονική γραφή ποιημάτων και άρθρων,όμως όταν έπεσε το συγκεκριμένο στην αντίληψή μας δε το πιστεύαμε το πόσο "μέσα" έπεσε στις προβλέψεις του ένας άνθρωπος ΤΟ 1952...

Κατά πάγια πολιτική μας θα εξακριβώσουμε την αλήθεια του κειμένου και τις επόμενες μέρες θα σας παρουσιάσουμε και που μπορείτε να βρείτε και εσείς οι ίδιοι το αναφερθέν βιβλίο..

Διαβάστε:

Ήταν Γενάρης του 1952, όταν ο Ισίδωρος Πόσδαγλης ολοκλήρωνε το πόνημά του "Πατριωτική Οικονομική Πολιτική", ένα μικρό βιβλιαράκι που "κάποιοι" φρόντισαν να εξαφανιστεί.




Αντίτυπά του μοιράζονταν από χέρι σε χέρι μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1980, περίπου τρεις δεκαετίες μετά την πρώτη του έκδοση από τις

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

147 εταιρείες ελέγχουν (δηλαδή καταστρέφουν) τον πλανήτη!

Άρθρο του Ανδρέα Παγιάτσου


Πριν από ένα περίπου αιώνα, ο Λένιν έγραψε ένα από τα κλασικά του έργα, το «Ιμπεριαλισμός -  ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού». Σ' αυτό το βιβλίο εξηγούσε ότι η κυρίαρχη μορφή εκμετάλλευσης από τη μεριά των ισχυρών του πλανήτη δεν ήτανε πια η κλασική μορφή αποικιοκρατίας με την στρατιωτική κατάληψη χωρών, αλλά ήταν η οικονομική διείσδυση, με την επέκταση και κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου –των μεγάλων δηλαδή τραπεζικών κολοσσών– από τις καπιταλιστικές «μητροπόλεις» της Ευρώπης (τότε· σήμερα ο ισχυρότερος ιμπεριαλιστής είναι οι ΗΠΑ) στις πιο αδύναμες οικονομίες του πλανήτη.

Η σημερινή παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού, στην οποία τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει παίξει το τραπεζικό σύστημα οδηγώντας στην κατάρρευση της αμερικανικής Λέμαν Μπράδερς το 2008 (και που στη συνέχεια επεκτάθηκε στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και μετατράπηκε μετά στη σημερινή κρίση του χρέους) έστρεψε το ενδιαφέρον κάποιων ερευνητών στο να ψάξουν σε περισσότερο βάθος το ρόλο του τραπεζικού κεφαλαίου στη διεθνή οικονομία.

Την πρωτοβουλία αυτή αναλάβανε ερευνητές από το Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ελβετίας, στη Ζυρίχη, ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου με περισσότερα από 30 Νόμπελ και τα αποτελέσματα της έρευνάς τους δημοσιεύτηκαν στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό New Scientist (έκδοση της 22ας Οκτώβρη 2011).
37 εκατομμύρια επιχειρήσεις, πίσω από τις οποίες βρίσκονται 147 !
Οι ερευνητές ξεκίνησαν μελετώντας μια λίστα 37 εκατομμυρίων επιχειρήσεων (37.000.000) που παίζουν σημαντικό ρόλο στον πλανήτη, με βάση στοιχεία του 2007.

Μελέτησαν την διασύνδεση μεταξύ των εταιρειών αυτών και ανακάλυψαν ότι ανάμεσα σε αυτά τα 37 εκατομμύρια, κυριαρχούσαν 43.060 πολυεθνικές επιχειρήσεις, οι οποίες ελέγχανε ένα μέσο όρο 20 επιχειρήσεων ανά πολυεθνική.

Στη συνέχεια πήγαν στο επόμενο βήμα να ερευνήσουν ποιοι βρίσκονται πίσω από αυτές τις 43.060 πολυεθνικές επιχειρήσεις.
Ανακάλυψαν ότι οι
«1.318 εταιρείες «είχαν στην κατοχή τους, μέσα από τις μετοχές τους, την πλειοψηφία της βιομηχανίας του πλανήτη – την πραγματική οικονομία – αντιπροσωπεύοντας το 60% του παγκόσμιου τζίρου»
(New Scientist, 22.10.2011)
 


Όμως η συγκέντρωση του πλούτου δεν σταματάει εδώ. Γιατί από αυτές τις 1.318 εταιρείες το 1% περίπου και συγκεκριμένα
«μία υπέρ-ελίτ 147 επιχειρήσεων ελέγχουν το 40% του συνολικού πλούτου που παράγεται διεθνώς».


Καθόλου τυχαία στην κορυφή αυτών των 147 εταιριών βρίσκονται τραπεζικοί κολοσσοί! Όπως οι βρετανικές Barclays και Lloyds, οι αμερικανικές JP Morgan και Goldman Sachs, οι γερμανικές Deutsche Bank και Allianz, οι ελβετικές UBS και Credit Suisse, κοκ.

Από τις 50 μεγαλύτερες επιχειρήσεις του πλανήτη, οι 25 είναι αμερικανικές. Στη συνέχεια κυριαρχούν 9 βρετανικές και ακολουθούν εταιρείες της ηπειρωτικής Ευρώπης – Γερμανικές, Γαλλικές, ελβετικές και ολλανδικές. Την 50άδα συμπληρώνουν 3 Ιαπωνικές, μία καναδέζικη και μία Κινέζικη.
Αυτές είναι οι «αγορές»
Αυτές λοιπόν είναι οι λεγόμενες «αγορές» που καθορίζουν τις ζωές των 7 δισεκατομμυρίων ανθρώπων του πλανήτη, τη συντριπτική πλειοψηφία των οποίων καταστρέφουν.

Έχουμε ακούσει ξανά και ξανά τους ίδιους τους εκπροσώπους του συστήματος, και διεθνώς και στην Ελλάδα, να καταγγέλλουν τις «αγορές», τους κερδοσκόπους, κοκ, που «έχουν βάλει στο μάτι το ευρώ και θέλουν να το πλήξουν». Ακόμα και ο Βενιζέλος, ο εκατομμυριούχος υπουργός της νέας κυβέρνησης του τραπεζίτη Παπαδήμου, πρόσφατα κατάγγειλε τους «κερδοσκόπους που απειλούν το ευρώ με κατάρρευση».

Οι αγορές, όμως, για τις οποίες «διαμαρτύρονται» όλα αυτά τα ανθρωποειδή που κυβερνούν, έχουν όνομα και επώνυμο! Ας αφήσουν λοιπόν τις υποκριτικές διαμαρτυρίες ενάντια στις αγορές, οι πολιτικοί εκπρόσωποι του συστήματος, ιδιαίτερα  οι ισχυροί στις ΗΠΑ και στην ΕΕ. Άμα ήθελαν να κάνουν κάτι γι' αυτό, θα μπορούσαν. Δεν κάνουν και δεν πρόκειται να κάνουν γιατί αυτές οι «αγορές», αυτοί οι κερδοσκόποι, είναι που αποτελούν την πεμπτουσία του συστήματος. Και ο Βενιζέλος και τα άλλα αστικά κόμματα που «κυβερνούν» δεν κάνουν τίποτα άλλο στην ουσία παρά να υποκλίνονται, να υποτάσσονται και να γονατίζουν μπροστά στις «αγορές» που είναι τα αφεντικά τους, κι ας κάνουν και λίγες κόνξες για το θεαθήναι...
 

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Burzynski the Movie

Ένα ...συκοφαντικό και ασφαλώς ...συνομωσιολογικό ντοκυμαντέρ πού κατηγορεί αναιτίως το ιατρικό και φαρμακευτικό κατεστημένο και τούς άγιους εμπλεκόμενους οργανισμούς του και κυβερνήσεις, πού παράγουν έρευνα, γιατρούς και ασθενείς (κυρίως ασθενείς) στά μέτρα τους.

Burzynski the Movie

Θεραπεία Καρκίνου - Burzynski Movie
- YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=_vNbbfRW_Ak

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Καρλ Μαρξ ΜΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Εδώ και λίγο καιρό, οι ραφτεργάτες του Λονδίνου ίδρυσαν μια γενική ομοσπονδία για να υποστηρίξουν τα αιτήματά τους εναντίον των εργοδοτών, που στην πλειοψηφία τους είναι με γαλοκαπιταλιστές. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο ν' ανέβουν οι μισθοί στα επίπεδα των διαρκώς αυξανόμενων τιμών των μέσων επιβίωσης αλλά και να μπει ένα τέλος στην υπερβολικά σκληρή μεταχείριση των εργατών σ' αυτόν τον κλάδο της βιομηχανίας.

Οι εργοδότες κοίταξαν πώς θα ματαιώσουν αυτό το σχέδιο, φέρνοντας εργάτες απ' το Βέλγιο, τη Γαλλία ή την Ελβετία.

Πάνω σ' αυτό το θέμα, το Κεντρικό Συμβούλιο της Διεθνούς Ένωσης Εργατών δημοσίευσε στις βελγικές, γαλλικές και ελβετικές εφημερίδες μια προειδοποίηση, η οποία είχε πλήρη επιτυχία. Η μανούβρα των εργοδοτών του Λονδίνου απέτυχε' αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν και ν' ανταποκριθούν στα δίκαια αιτήματα των εργατών. Έχοντας ηττηθεί στην Αγγλία, οι εργοδότες προσπαθούν τώρα να πάρουν αντίμετρα, ξεκινώντας απ' τη Σκωτία. Σαν αποτέλεσμα των όσων συνέβησαν στο Λονδίνο, αναγκάστηκαν αρχικά και στο Εδιμβούργο να συμφωνήσουν σε μια αύξηση μισθών 15%.

Την ίδια στιγμή όμως μυστικά έστειλαν στη Γερμανία ανθρώπους για να στρατολογήσουν εργάτες, ειδικά απ' τις περιοχές του Ανόβερου και του Μεκλεμβούργου, και να τους φέρουν στο Εδιμβούργο. Η Πρώτη ομάδα έχει ήδη μεταφερθεί.
Ο σκοπός αυτής της εισαγωγής εργατών είναι ο ίδιος με την εισαγωγή Ινδών κούληδων στη Τζαμάικα, δηλαδή η διατήρηση της δουλείας.

Αν οι εργοδότες του Εδιμβούργου πετύχουν, μέσω της εισαγωγής Γερμανών εργατών, να εξουδετερώσουν τις παραχωρήσεις που ήδη έχουν κάνει, αυτό θα έχει αναπόφευκτα τον αντίκτυπό του και στην Αγγλία. Και αυτοί που θα υποφέρουν περισσότερο θα είναι οι ίδιοι οι Γερμανοί εργάτες, που στη Μεγάλη Βρετανία είναι περισσότεροι απ' τους εργάτες των άλλων εθνών της ηπειρωτικής Ευρώπης. Αυτοί οι ίδιοι οινεοεισαγόμενοι εργάτες, όντας τελείως αβοήθητοι σε μια ξένη χώρα, θα βυθιστούν σύντομα στο επίπεδο ενός παρία.

Είναι ζήτημα τιμής για τους Γερμανούς εργάτες ν' αποδείξουν στους εργάτες των υπολοίπων χωρών ότι κι αυτοί, όπως οι αδελφοί τους στη Γαλλία, στο Βέλγιο και στην Ελβετία, γνωρίζουν πώς να υπερασπιστούν τα κοινά συμφέροντα της τάξης τους και δεν θα γίνουν υποτακτικά όργανα του κεφαλαίου στον αγώνα του ενάντια στην εργατική τάξη.
Για λογαριασμό του Κεντρικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ένωσης Εργατών  ΚαρλΜαρξ , Λονδίνο, 4 Μαίου 1866

Τα συμπεράσματα του Ένγκελς πάνω στο εργατικό κίνημα στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες

Τα συμπεράσματα του Ένγκελς πάνω στο εργατικό κίνημα στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες (ΗΠΑ) από μία επιστολή του προς τον Ζόργκε στις 2 Δεκεμβρίου 1893 πολύ πριν το φαινόμενο της μαζικής εισαγωγής ξένων εργατών πάρει τη μαζική μορφή που πήρε μεταπολεμικά.



«
Είναι αναμφισβήτητο ότι οι ειδικές συνθήκες της Αμερικής προκαλούν πολύ μεγάλες και πολύ ιδιαίτερες δυσκολίες στην υπόθεση της ανάπτυξης ενός εργατικού κόμματος.
Έπειτα, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό, υπάρχει και η μετανάστευση που διαιρεί τους εργάτες σε δύο ομάδες, στους ντόπιους και τους ξένους και οι τελευταίοι χωρίζονται σε Ιρλανδούς, Γερμανούς και πολλές άλλες μικρές ομάδες, η κάθε μια από τις οποίες καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της.Τσέχοι, Πολωνοί, Ιταλοί, Σκανδιναβοί, κλπ.Και έπειτα, υπάρχουν και οι μαύροι.Για να σχηματίσεις από όλους αυτούς ένα ενιαίο κόμμα, απαιτούνται ασυνήθιστα μεγάλες δυνάμεις. Έχουμε συχνά κάποια βίαια ξεσπάσματα, αλλά η μπουρζουαζία δεν έχει παρά να περιμένει υπομονετικά και αυτά τα ανομοιογενή στοιχεία της εργατικής τάξης θα διαχωριστούν και πάλι.»

Τα «επαναστατικά» παιχνίδια των «νταβάδων» και των ιπποκόμων τους…

Είναι κοινοτυπία να πούμε, σήμερα, ότι τα ΜΜΕ αποτελούν τις μήτρες της προπαγάνδας του καθεστώτος. Τα ΜΜΕ είναι και τα πολιτικά εργαλεία της άμεσης και δικτατορικής παρέμβασης της οικονομικής εξουσίας και των παρακρατικών της διαπλοκών…

Αν παρακολουθήσει κανείς, προσεκτικά και συστηματικά, αυτές τις πολιτικές παρεμβάσεις των ΜΜΕ και ιδιαίτερα των καναλιών (τελετουργίες πολιτικού θεάματος) μπορεί να διακρίνει ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ το τι παίζεται και ποια είναι τα πολιτικά σχεδιαγράμματα και οι στόχοι των οικονομικών ελίτ της εξουσίας…

Στην Ελλάδα αυτή η εικόνα των ΜΜΕ και ιδιαίτερα αυτή της χυδαίας και κυνικής τηλεοπτικής «παραφροσύνης», καθίσταται πιο ευδιάκριτη και ευανάγνωστη…

Εδώ οι «νταβάδες» των ΜΜΕ και οι γενίτσαροι της δημοσιογραφίας δεν κρατάνε πλέον ούτε τα προσχήματα, είναι αδίστακτοι, αλλά και διανοητικά ανεπαρκείς και πολιτικά άξεστοι, έτσι ώστε να μην είναι ικανοί να «επεξεργαστούν» τις αναγκαίες λεπτές και πειστικές φόρμες του ψεύδους και της εξαπάτησης…


Εδώ τα πάντα απαστράπτουν όπως η χυδαιότητα, η αχρειότητα και γραφικότητα του πολιτικού κλόουν, του Καρατζαφέρη

Και όμως, ενώ γνωρίζουμε αυτή τη δωσιλογική λευχαιμία των «διαβόλων» της «ενημέρωσης», τρεφόμαστε από τα δηλητήρια που μας ποτίζουν και τα

Η «Σφαγή του Λάντλοου»

Η επονομασθείσα «Σφαγή του Λάντλοου» υπήρξε μία από τις αιματηρότερες επιθέσεις της εργοδοσίας και του κράτους στο συνδικαλιστικό κίνημα των ΗΠΑ. Έλαβε χώρα στις 20 Απριλίου του 1914 στην πόλη Λάντλοου του Κολοράντο και ήταν το αποκορύφωμα της εργατικής καταπίεσης των 12.000 ανθρακωρύχων της περιοχής.

Η εργατική αναταραχή τα χρόνια που προηγήθηκαν του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου έλαβε αξιοσημείωτες διαστάσεις στις Δυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ. Όταν ένας συνδικαλιστής σκοτώθηκε το φθινόπωρο του 1913, οι εργαζόμενοι των ορυχείων CFI, που ανήκαν στην οικογένεια Ροκφέλερ, κατέβηκαν σε απεργία. Εκκένωσαν τους καταυλισμούς της επιχείρησης, όπου έμεναν, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τους χαμηλούς μισθούς και τις άθλιες συνθήκες εργασίας. Ο δείκτης θνησιμότητας για τους εργαζομένους της επιχείρησης ήταν διπλάσιος από τον εθνικό μέσο όρο.

Η απεργία προκάλεσε την άγρια αντίδραση της οικογένειας Ροκφέλερ. Προσέλαβε το Πρακτορείο Ντετέκτιβ «Μπάλντουιν-Φελτς», προκειμένου να τρομοκρατήσει τους απεργούς και τη συνδικαλιστική τους ηγεσία. Το Πρακτορείο είχε σπουδαία φήμη σ’ όλη την Αμερική για την αποτελεσματικότητά του στην καταστολή απεργιών. Προμήθευσε την εργοδοσία με οπλισμένους φρουρούς, ελεύθερους σκοπευτές, πράκτορες, επαγγελματίες προβοκάτορες, ακόμη μ’ ένα τεθωρακισμένο όχημα με πολυβόλο.

Οι επιθέσεις των ανθρώπων της εργοδοσίας ήταν καθημερινό φαινόμενο στις κατασκηνώσεις, που εν τω μεταξύ είχαν στήσει οι απεργοί. Στις 17 Οκτωβρίου 1913 ένας απεργός σκοτώθηκε και δύο παιδιά τραυματίσθηκαν από τους πολυβολισμούς του τεθωρακισμένου οχήματος. Η κατάσταση είχε φθάσει στο απροχώρητο με τους απεργούς να μην υποχωρούν. Στις 28 Οκτωβρίου ο κυβερνήτης του Κολοράντο, Ιλάιας Άμονς, αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Απέστειλε την Εθνοφρουρά στο Λάντλοου για να επιβάλει την τάξη και να διαλύσει την απεργία.

Η Εθνοφρουρά συνέχισε να κατατρομοκρατεί τους απεργούς, το ηθικό των οποίων χαλυβδωνόταν με την πάροδο του χρόνου. Ύστερα από τρεις μήνες στασιμότητας, ο κυβερνήτης Άμονς αποφάσισε να αποσύρει την Εθνοφρουρά, μη αντέχοντας το κόστος διατήρησής της επί μακρόν στο πεδίο της μάχης. Τότε οι Ροκφέλερ προσφέρθηκαν να επανδρώσουν με δικό τους προσωπικό την Εθνοφρουρά.

Στις 10 Μαρτίου 1914 ένας απεργοσπάστης βρέθηκε νεκρός στις γραμμές του τρένου κοντά στον καταυλισμό των απεργών. Ηταν η αφορμή για τις δυνάμεις καταστολής να ξεκαθαρίσουν μια και καλή την κατάσταση.

Η Εθνοφρουρά με τη νέα της σύνθεση αποφάσισε να ισοπεδώσει τις τεντουπόλεις, αν και ήταν σε χώρο ιδιοκτησίας των ανθρακωρύχων. Επελέγη η κατασκήνωση Λάντλοου, 30 χιλιόμετρα βόρεια της πόλης Τρίνινταντ. Το πρωί της 20ης Απριλίου οι εθνοφρουροί άνοιξαν πυρ, την ώρα που η ελληνική κοινότητα των ανθρακωρύχων γιόρταζε το Πάσχα με τον πατροπαράδοτο τρόπο.

Οι απεργοί ανταπέδωσαν το πυρ και η μάχη διήρκεσε επί ώρες. Ο ελληνικής καταγωγής συνδικαλιστής Λούης Τίκας, επικεφαλής της κατασκήνωσης, ζήτησε αργά το απόγευμα εκεχειρία από την Εθνοφρουρά. Ο επικεφαλής της, υπολοχαγός Λίντερφελντ, χτύπησε με τον υποκόπανο του όπλου τον Τίκα και τον έριξε στο έδαφος. Τρεις σφαίρες από όπλα εθνοφρουρών βρήκαν στην πλάτη τον πεσμένο συνδικαλιστή και τον αποτελείωσαν, σε ηλικία 30 ετών. Οι εθνοφρουροί επέδραμαν στη συνέχεια στην κατασκήνωση του Λάντλοου και την παρέδωσαν στις φλόγες. 17 άνθρωποι από την πλευρά των ανθρακωρύχων σκοτώθηκαν εκείνη την ημέρα, που έμεινε στην ιστορία ως «Η σφαγή του Λάντλοου».

Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα απ’ άκρου εις άκρον των ΗΠΑ. Οπλισμένοι εργάτες από παρακείμενα ανθρακωρυχεία κινήθηκαν εναντίον της εθνοφρουράς του Κολοράντο, πολλοί άνδρες της οποίας αρνήθηκαν να χτυπήσουν τους απεργούς. Ομάδες απεργών δυναμίτισαν ανθρακωρυχεία και κατέλαβαν πόλεις του Κολοράντο. Στο Κογκρέσο, ο σοσιαλιστής βουλευτής του Ουισκόνσιν Βίκτωρ Μπέργκερ ζήτησε απ’ τους εργαζομένους να πάρουν τα όπλα για να υπερασπισθούν τους εαυτούς τους.

Η κατάσταση ήταν εκτός ελέγχου. Έπειτα από 10 μέρες συγκρούσεων, ο κυβερνήτης του Κολοράντο, Ιλάιας Άμονς, ζήτησε την συνδρομή του Προέδρου Γούντροου Ουίλσον. Ο ομοσπονδιακός στρατός που εστάλη στην περιοχή αφόπλισε τους απεργούς, οι οποίοι αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στα ανθρακωρυχεία χωρίς να γίνουν δεκτά τα αιτήματά τους. Μάλιστα, η εργοδοσία προχώρησε σε εκτεταμένες απολύσεις, αντικαθιστώντας τους απεργούς με μη συνδικαλισμένους εργάτες. Από την Εθνοφρουρά κανείς δεν διώχθηκε για τις επιθέσεις στους απεργούς και τις οικογένειές τους, που στοίχισαν τη ζωή σε 66 ανθρώπους, ηλικίας από 2,5 έως 45 ετών.



www.eixe.org Οι 7 Τραπεζικοί Μύθοι που Καταρρίψαμε

Με τη δράση μας μέσα και έξω από τα Δικαστήρια, έχουμε καταρρίψει
τους 7 ΜΥΘΟΥΣ για το τραπεζικό σύστημα. Δηλαδή, ότι οι τράπεζες:

1. Υπηρετούν τον Έλληνα πολίτη και την οικονομική ανάπτυξη της Χώρας
2. Λειτουργούν νόμιμα, τηρώντας το Σύνταγμα, την κείμενη νομοθεσία, τους όρους της αδειοδότησής των καθώς και τις διατάξεις περί πιστωτικών ιδρυμάτων
3. Είναι πανίσχυρες και απρόσβλητες
4. Είναι ανίκητες μέσα στα Δικαστήρια
5. Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός μεταξύ τους
6. Τα υπέρμετρα κέρδη τους είναι ανάλογα της τεράστιας προσφοράς των στην Ελληνική κοινωνία
7. Σέβονται και τηρούν τους κανόνες Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης


Στα μάτια και στη συνείδηση του Ελληνικού Λαού, το τραπεζικό σύστημα και το ιερατείο του Καρτέλ που το κατευθύνει, έχουν περάσει αμετάκλητα στην ανυποληψία και στην περιφρόνηση. Μένει να υπογραφεί η ληξιαρχική πράξη θανάτου...


ΠΗΓΗ : http://www.eixe.org/default.asp?ElementId=178428

SITE ΠΕΡΙ ΜΥΝΗΣΕΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ http://www.eixe.org



Καινοτομικές λύσεις ΟΛΙΚΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ 
στα προβλήματα καταναλωτών και επιχειρηματιών
από χρέη σε τράπεζες
  • Αναλυτική εκπαίδευση, καθοδήγηση και προσωπικές οδηγίες με DVD
  • Άμεση και αξιοπρεπής διακοπή των πληρωμών προς τράπεζες
  • Αμεση απαλλαγή από τις πιέσεις και οχλήσεις τραπεζών
  • Δίκες ανακοπών και αγωγών με εγγύηση επιτυχίας
  • Δίκες χωρίς τα έξοδα παράστασης δικηγόρου *
  • Πλήρης απαλλαγή από άγχη και φοβίες
  • Επαναφορά κάθε μέλους μας στην κανονική του ζωή 
Εισαγωγική σελίδα


Το ΕΙΧΕ είναι ένας διεθνής οργανισμός εφαρμοσμένης έρευνας, μελέτης, διάγνωσης και ουσιαστικών παρεμβάσεων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση από καταναλωτές και επιχειρηματίες προβλημάτων από χρέη προς τράπεζες, εταιρίες χρηματοδοτικής μίσθωσης (Leasing) και λοιπές εταιρίες παροχής πιστώσεων στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες καθώς επίσης και των προβληματικών συμπεριφορών και μεθοδεύσεων τραπεζών αμφισβητήσιμης νομιμότητας. Παράλληλα, το ΕΙΧΕ έχει δώσει και θεσμική διάσταση στο ρόλο του, έχοντας θέσει από την αρχή (1999) σαν πρωταρχικό στόχο του την εξάλειψη από την Ελλάδα όλων των παρανομιών των τραπεζών, την αυστηρή τιμωρία κάθε υπεύθυνου και τον τερματισμό της δράσης του υπερ-80ετούς καρτέλ των τραπεζιτών.


Παράλληλες δραστηριότητες του ΕΙΧΕ στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη εκτείνονται και σε άλλους συναφείς τομείς, με επίλεκτες διεθνείς συνεργασίας που σχετίζονται με την έρευνα και εκπαίδευση επάνω στη βαθειά σύγχυση στις ψυχικές ισορροπίες και τις συμπεριφορές που πηγάζουν από τις εσφαλμένεςαντιλήψεις περί χρήματος και τις υποκειμενικές επιλογές στις χρήσεις του. Οι επιλογές αυτές κύρια πηγάζουν από τα κρίσιμα ελλείματα ηθικής συγκρότησης και συνειδησιακού αυτοελέγχου του ατόμου σαν υπεύθυνου καταναλωτή και επιχειρηματία μέσα σε ένα περιβάλλον γενικευμένης διαφθοράςκαι πρωτοφανούςέκλυσης αρχών και αξιών που οδηγούν σε ηθικά αδιέξοδα, στη δυστυχία και στην κοινωνική αποσύνθεση και παρακμή.


Με έδρα στην Πολιτεία Delaware (ΗΠΑ) και με Πρόεδρο τον κ. Τάκη Χριστοδουλόπουλο, οικονομολόγο και πρώην ανώτατο στέλεχος τραπεζών, διαθέτει στελέχη με επιστημονικότητα και βαθειά γνώση του χρηματοπιστωτικού συστήματος καθώς και ειδικά εκπαιδευμένους από αυτή δικηγόρους. Ηδη συμπληρώνει 12 χρόνια πρωτοπορειακής και εξαιρετικά αποτελεσματικής δράσης στην Ελλάδα στην προάσπιση της νομιμότητας και των συμφερόντων των Πολιτών από τις αδικοπραξίες των πιστωτικών ιδρυμάτων. Στο διάστημα αυτό, έχουμε κάνει περισσότερες από 1.500 επιτυχείς δίκες κατά τραπεζών στην Ελλάδα όπου πλέον μόνιμα ακυρώνουμε τις δικαστικές ενέργειές τους (διαταγές πληρωμής, κατασχέσεις και πλειστηριασμούς ακινήτων) σε βάρος δανειοληπτών και εγγυητών.


Με τις δικαστικές αυτές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί με την παρέμβασή μας, έχουμε χαρτογραφήσει όλες τις παράνομες, αδιαφανείς και ασφαλώς δόλιες και εξαιρετικά βλαπτικές μεθοδεύσεις των τραπεζών με τις οποίες αυτές αποκτούν ωφελήματα πέραν των νομίμων, παραβιάζοντας βάναυσα το Σύνταγμα, την κείμενη νομοθεσία και τους όρους της αδειοδότησής των. Διαθέτουμε όλες τις ειδικές τραπεζικές και νομικές γνώσεις που είναι απαραίτητες για να αποδεικνύουμε κάθε φορά ότι οι απαιτήσεις των τραπεζών είναι εν μέρει παράνομες με αποτέλεσμα να μπορούμε, όχι μόνο να ακυρώνουμε τις δικαστικές τους ενέργειες κατά καταναλωτών και επιχειρηματιών αλλά και να διεκδικούμε και χρηματικές αποζημιώσεις με αγωγές κατά τραπεζών με το «ΠΑΚΕΤΟ ΝΕΜΕΣΙΣ» καθώς και «ΧΡΥΣΟΓΟΝΑ ΠΑΚΕΤΑ 1 και 2».


Από 1-1-2012, με την συμπλήρωση 12 ετών παρουσίας στην Ελληνική αγορά με τις γνωστές μεγάλες και μοναδικές επιτυχίες στην προσπάθεια κατά της τραπεζικής παρανομίας, το ΕΙΧΕ καθιερώνει μια σειρά από επαναστατικές καινοτομίες που περιλαμβάνουν :


1) Νέα δραστική μέθοδος για άμεση απαλλαγή από πιέσεις και οχλήσεις τραπεζών
2) Δίκες ανακοπών και αγωγών με εγγύηση επιτυχίας
3) Δίκες χωρίς έξοδα παράστασης δικηγόρου *(υπό προϋποθέσεις)
4) Άνοιγμα και λειτουργία νέων γραφείων για την διευκόλυνση των μελών μας


Συνοπτικά, κάθε καταναλωτής και κάθε επιχειρηματίας στην Ελλάδα μπορεί να αναζητήσει στο ΕΙΧΕ αξιόπιστη ενημέρωση, ασφαλή καθοδήγηση, υπεύθυνη προστασία και αποτελεσματική διεκδίκηση των δικαιωμάτων του έναντι αδικοπραξιών από πιστωτικά ιδρύματα. Από το 2009, η πολλαπλή αυτή στήριξη προσφέρεται και μέσω δικτυακού τόπου με ιστοσελίδες που προσφέρουν πλούσιο υλικό για τη σφαιρική κάλυψη όλων των αναγκών κάθε ενδιαφερόμενου. Στις διπλανές συνδέσεις με επιλεγμένες θεματικές ενότητες από το κεντρικό μενού του Δικτυακού μας τόπου, παραθέτουμε πληροφόρηση για το ΕΙΧΕ, τους στόχους, τον τρόπο λειτουργίας και επικοινωνίας καθώς και για τα επιτεύγματά του.


Οι επιλογές από την ιστοσελίδα αυτή σας παρέχουν άμεση πρόσβαση :


1) Στη συνοπτική ιστοσελίδα των καταναλωτών
2) Στη συνοπτική ιστοσελίδα των επιχειρηματιών καθώς και
3) στη κεντρική ιστοσελίδα


Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας και για το ενδιαφέρον σας στο ΕΙΧΕ και στις δραστηριότητές του. Θα είναι για όλους μας στο ΕΙΧΕ ιδιαίτερη χαρά να σας φανούμε χρήσιμοι στην αποτελεσματική συνολική αντιμετώπιση κάθε προβλήματος τραπεζικών χρεών που ενδέχεται να σας απασχολεί.


http:///www.eixe.org/

ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΟ, ΜΗΝ ΜΕΝΕΙΣ ΘΕΑΤΗΣ, ΓΙΝΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ